In de oude gymzaal van Dalfsen is sinds een paar jaar de Ambachtelijke Vechtdal Brouwerij gevestigd. Deze zogeheten zorgbrouwerij levert niet alleen speciaalbieren als Dalfs Blauw, Vechtdal Blond en Dame van Dalfsen, maar ook ruimte voor dagbesteding en een beschutte werkplek voor mensen uit de doelgroep.

Twee enthousiaste en nieuwsgierige bierliefhebbers begonnen zonder enige zorgervaring aan een nieuw avontuur dat inmiddels uit zijn jasje groeit. “Niet iedereen is gemaakt om te schoffelen. Waarom zouden we geen bier kunnen brouwen met die groep?”

Het verhaal begint, zoals ieder goed verhaal volgens Stefan Maats, met een wild idee. Een paar jaar geleden blesseerde de servicemonteur zijn schouder bij een ongelukje thuis. Dat ongelukje bleek een stevige blessure en het was maar de vraag of hij weer aan het werk zou kunnen. Stefan deed een assessment om zich te oriënteren op alternatieven en kreeg als advies mee om eens na te denken over de zorg. Uiteindelijk kon hij zijn oude werk weer oppakken, maar het idee bleef hangen. Als mede-organisator van een jaarlijks bierfestival ontmoette hij Jos van Laak, gepensioneerd chemicus en hobbymatig brouwer. De twee bleken los van elkaar dezelfde wens te koesteren om liefhebberij en maatschappelijke betrokkenheid te combineren. Ze bezochten andere zorgbrouwerijen in Amsterdam en Dronten om hun licht op te steken, stapten naar Gemeente Dalfsen en zorggroep Philadelphia, ontmoetten daar niets dan enthousiasme en binnen de kortste keren was daar een Stichting Ambachtelijke Vechtdal Brouwerij.

Brouwen en bottelen

Nu, slechts een paar jaar later, staat Stefan op het punt zijn reguliere baan vaarwel te zeggen en volledig in dienst van de stichting te treden. Daarmee kan de bierproductie omhoog en ontstaat op termijn ook meer ruimte voor dagbesteding. Tot die tijd helpen tien tot twaalf mensen vanuit Philadelphia anderhalve dag per week enthousiast mee met het brouwen, bottelen en etiketteren. Daarnaast lopen er regelmatig taalstagiaires mee en biedt de brouwerij mensen de mogelijkheid om werkritme op te doen. “De diversiteit maakt het leuk”, vindt Stefan. “Die laatste groep komt via Gemeente Dalfsen, vanuit allerlei trajecten. En het maakt mij niet uit hoe ze komen, als ze hier maar een leuke beschutte werkplek kunnen vinden. Liefst als opstap naar een betaalde baan. Met twee jongens is dat al gelukt, via ons eigen netwerk. Want het is niet de bedoeling dat ze hier blijven hangen; dat doe ik zelf wel.”

Golfclinic

Zoals iedere zaterdag helpt wajonger Sander Aalvink vandaag mee. Hij vindt hier als hobbybrouwer werkritme en heeft sinds kort doordeweeks weer vast werk. Sander werkte veel in de horeca, maar als het echt druk werd in de keuken klapte hij dicht en wist-‘ie niet meer wat hij moest doen. Hij belandde in de Wajong, maar dankzij een golfclinic van UWV raakte hij in contact met Stefan en Jos. Sinds december 2017 combineert hij hier hobby met het opdoen werkervaring. “Dit is het mooiste werk: ik weet wat ik moet doen en niemand zeurt aan mijn kop. Dat is het prettigst voor mij.” Door zijn PDD-NOS maakt Sander moeilijk contact met mensen. Waarom hij niet in de bediening ging, vroegen zijn horeca-collega’s hem regelmatig. Sander bleef het liefst achterin, in de keuken. Sinds een maand bezorgt hij voor een cateringbedrijf. “Ik rijd de hele dag in een busje rond, met niemand om me heen. Een mooie baan met rust voor mezelf. Maar hier in de brouwerij komen veel mensen over de vloer en ik heb het idee dat ik met contact leggen wel vooruit ga. Volgende week ga ik in Vilsteren helpen met bier verkopen op de markt. Da’s wel een overwinning.”

Zorgervaring

Voor de mensen die vanuit Philadelphia dagbesteding vinden komt altijd een zorgbegeleider mee. Maar de aansturing van bijvoorbeeld jongens als Sander of van taalstagiaires komt voor een groot deel op Stefan neer, die zich hier zonder enige zorgervaring in stortte. “Het gaat me vrij natuurlijk af, ik heb er kennelijk aanleg voor. Met veel mensen hier heb ik in de loop der jaren langzamerhand een band opgebouwd. We vieren verjaardagen samen; op vrijdagen is het hier één grote familie.” “Het mooiste vind ik dat je met een groep enthousiaste mensen echt een fysiek, commercieel product maakt. Ze zien het overal in de winkel staan en zijn er trots op. En ik vind het prachtig om met ze samen te werken. We hebben hier taalstagiaires gehad die mij op een hele nieuwe manier naar alledaagse dingen leerden kijken. Hun blik op het leven houdt mijzelf met beide benen op de grond.”

De Ambachtelijke Vechtdal Brouwerij is inmiddels aan uitbreiding toe. Hun oude gymzaal, waar klimrekken plaats hebben gemaakt voor dozen bier en de voormalige kleedkamer dienst doet als ketelhuis, moeten ze binnenkort verlaten. Een nieuw pand is nog niet gevonden. Plan is wel om de productie te kunnen verdubbelen naar 500 hectoliter (ca. 150.000 flesjes) per jaar, om op die manier ook het zorgaanbod te kunnen vergroten.

Sinds eind oktober 2016 is de ambachtelijke brouwerij in Dalfsen in gebruik genomen. Daarvoor brouwden we ons bier bij Admiraal Brouwerij. Vanaf begin december gaan de medewerkers van het Leer-werk-centrum Philadelphia wekelijks in de brouwerij aan de slag.

Ook wordt er met de gemeente Dalfsen samengewerkt en “werkstage-plekken” aangeboden voor mensen vanuit de WMO en “taalstage-plekken” voor statushouders waarbij het doel is om cultuurverschillen te overbruggen en mensen te helpen de stap richting de arbeidsmarkt te maken.

Werkzaamheden in de brouwerij bestaan uit afvullen, etiketteren, verpakken en natuurlijk veel schoonmaken. Ook het uitleveren en helpen bij rondleidingen kan tot de werkzaamheden bestaan voor onze waardevolle collega’s.

Bezoek brengen aan onze brouwerij is voorlopig nog enkel op afspraak!